آویخته به زمزمه ئ چرخ وریسمان
از ژرف چاه ، سطل به بالاست در سفر
تا می رسد به روشنی روز و آفتاب
وارونه می شود به بن چاه سرد و تر...
تاریخ سطل تجربه ای تلخ و تیره است:
تا آستان روشنی روز آمدن
پیمودن آن مسافت دشوار ، با امید ،
وانگه دوباره در دل ظلمت رها شدن.
شعر "چرخ چاه"
از کتاب " مرثیه های سرو کاشمر"
دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی
۲ نظر:
سلام تاریخ سطل تجربه ای تلخ است .. . .اقعا همین طوره تجربه های تکراری
ای سطل خوب چرا دیگه از چاه بالا نمی یای بیا بگو چه خبره
ارسال یک نظر